لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

گر مهر فاطمه بر فرزندانش نبود زینب پرستار یتیمان سیدالشهدا نمیشد.دوستت دارم ای بهترین مادر دو عالم

ديگرآن خنده زيبابه لب مولا نيست.
همه هستندولى هيچ كسى زهرانيست. 
قطره اشك على تابه ته چاه رسيد
چاه فهميدكسى همچوعلى تنهانيست. شهادت جگرگوشه وريحانه پيامبربرهمگان تسليت باد


یا امیرالمومنیــــــــن روحی فداک
آسمـــان را دفن‌کردی زیر خاک
آه را در دل نـهــــــــان کردی چـرا
مــاه را در گل نهان کردی چـرا
یا علی جان تربت زهرا کجاست؟
یـــادگار غربت زهرا کجـاست؟
تا ز نـورش دیده را روشـــــن کنم
بـر مـزارش شعله‌ها بر تن کنم

من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان زاوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده

سهمش از این دنیا مگر چه بود؟
قرار دل و گیرایی دستانت، که در شکستگی ها، پهلوی او بود. که همان ها را هم برای خاطر غریبش، زیاد می دیدند.

حسن تب دارد و در خواب گوید:
نزن سیلی ستمگر درد دارد

مودت به محبتی می گویند که ابراز شود
مثلاً با هیزم
مثلاً با غلاف
مثلا با...
قل لا أسألکم علیه أجراً إلا المودّة فی القربی

سلام من به تو ای بانویی که مرد نبردی
ز غیر هر چه که دیدی به یار شکوه نکردی
سلام من به بازو کبودی رویت
به سرخ فامی اشک تو و سپیدی مویت

با علی رفتم بقیع اما چه سود
هر چه گشتم فاطمه انجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست
ان گل صد برگ خوشبویت کجاست
هر چه باشد من نمک پرورده ام
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

فاطمه (س) از پیامبراكرم(ص) نقل كرده كه فرمود: این جبرئیل (ع) است كه مرا خبر مى دهد: همانا خـوشبخت واقعى كسـى است كه على را، در زندگى ام و پس ازمرگم دوست داشته باشد. ( بهجه، ج 1،ص 271)

گفتمــش نقــاش را از غـربت زهـرا بکـش گـریه کرد و با قلم یک چادر خاکی کشید گفتمش پـس غربت زهرا کجای نقش بود ناله کـرد و زیر چـادر غنچه ای پرپر کشید

فاطمه يگانه خانمي است كه خداونداسمي ازاسماءخودرابه وي عنايت كردوفاطمه اش ناميدبخاطراينكه شيعيانش ازاتش دورند

در مَجد وشرف یکّه و تنها هستی / در فخر تو بس ، اُمّ ابیها هستی
مریم که مقدس شده یک عیسی داشت / تو مادر یازده مسیحا هستی . . .

حضرت حيدربنام فاطمه حساس بود/خلقت ازروزازل مديون عطرياس بود/ايكه ره بستي ميان كوچه هابرفاطمه/گردنت راميشكست آنجااگرعباس بود/شهادت حضرت فاطمه(س)تسليت باد

با کینه و بغض بی امان می آمد/با هیزم و آتش روان می آمد/آینه مگر چقدر طاقت دارد/از ضرب لگد در به زبان می آمد

ای فاطمـــــــــــــه!...
عشق را هم ز تو باید آموخت، و مناجات و عبودیت را، وصمیمیت را، و خدا را هم، باید از کلام تو شناخت خانه از نام تو عرفان دارد و ... شب، از یاد تو عطر آگین است.

این قدر پی قبر من مظلومه نگردید*هرجا دلتان می شکندقبرمن آنجاست*

هر جا که عزا بر من مظلومه گرفتند*ساکت ننشینیدحسین وحسن آنجاست*
 

ديگر آن خنده ى زيبا به لب مولا نيست/همه هستند ولى هيچ كسى زهرا نيست/قطره ى اشك على تا به ته چاه رسيد/چاه فهميد كسى همچو على تنها نيست
ايام شهادت جانسوز حضرت صديقه ي شهيده بر شما تسليت باد.

گفتمش نقاش را ازغربت ‎زهرا بكش / ناله كرد و با قلم يك چادر خاكي كشيد / گفتمش پس غربت زهرا كجاي نقش بود؟ / گريه كرد و زير چادرغنچه اي پرپر كشيد.

سر فصل كتاب افرينش زهرا ست/ روح ادب و كمال و بينش زهراست/ روزي كه گشاينددر باغ بهشت/ مسئول گزينش و پذيرش زهرا ست.

آتش زدن به خانه مولا بهانه بودمقصود خصم کشتن بانوی خانه بود
با آن همه سفارش پیغمبر خداپاداش دوستی علی تازیانه بود
آن شب قوی ترین سند غربت علی تشییع مخفیانه و دفن شبانه بود 

فاطمیه تا حکایت میشود، غربت حیدر روایت میشود
فاطمیه فصل بیعت با علی است، جرم زهرا گفتن یک یا علی است
*یا فاطمه(س)*
...التماس دعا...

گفتمش نقاش را از غربت زهرا بكش

گريه كرد و با قلم يك چادر خاكي كشيد
گفتمش پس غربت زهرا كجاي نقش بود

ناله كرد و زير چادر غنچه اي پرپر كشيد
ايام فاطميه تسليت باد.

باید از فقدان گل خونجوش بود / در فراق یاس مشکی پوش بود / یاس ما را رو به پاکی میبرد / رو به عشقی اشتراکی میبرد..

مادر، دو بخش بیشتر ندارد. و ما هر چه می کشیم از بخش دوم است.
آجرک الله یا صاحب الزمان (عج)

از بارگاه قدسی و افلاکی خدا / آمد به گوش اهل سماوات، این ندا / فرمود پروردگار که ای آسمانیان / آمده عزای فاطمه، حیّ علی العزاء

زندگی ارزش ندارد بی ولای فاطمه
قلبم آرامش ندارد بی ولای فاطمه.
ای خدا جان را بگیراین عشق را از مامگیر
شیعه آسایش ندارد بی ولای فاطمه

٣ صلوات نثار حضرت زهرا کنید و پيام رو به 5نفر بفرست تا ميليونها صلوات نثار حضرت زهرا بشه.
التماس دعا


 اين قدر پي قبر من مظلومه نگرديد * هر جا دلتان مي شكند قبر من آنجاست * هر جا كه عزا بر من مظلومه گرفتند * ساكت ننشينيد حسين و حسن آنجاست*
14صلوات نثارحضرت زهرا(س)

من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده

مگه میشه فاطمیه اشکامون رو در نیاره
تقصیر چشمای ما نیست، نام زهرا گریه داره
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت

چه تعبیری خدا در نقطه دارد / که تفسیری جدا هر نقطه دارد
به تعداد بهار عمر زهرا(س) / همین اندازه کوثر نقطه دارد . . .
(سوره ی کوثر ۱۸ نقطه دارد)

نمایان شد ز خط آتش و دود / که جرم فاطمه حب علی بود
پس از زهرا علی بی همزبان شد / اسیر امتی نامهربان شد . . .

عمریست رهین منت زهرائیم / مشهور شده به عزت زهرائیم
مُردیم اگر به قبر ما بنویسید / ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست
گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست
از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست

تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت / سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت
حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد / خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت

نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش
بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش

کمی از غسل زیر پیرهن ماند
کمی از خون خشک بر بدن ماند
کفن را در بغل بگرفت و بو کرد
همان طفلی که آخر بی کفن ماند

چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده
بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده

ز سوز دل کنم گریه برایت / که دیگر نشنوم زهرا صدایت
در و دیوار خانه با نگاهم / بیادم آورد آن ناله هایت

اگر محور به هر امکان علی بود / ولی بر فاطمه مهمان علی بود
کنار تربتت مظلومه زهرا / سر شب تا سحر گریان علی بود . . .

ای کاش که مرغ بام افلاک شویم / با گریه برای فاطمه پاک شویم
ایوان نجف شبی بمیریم اما / بین الحرمین کربلا خاک شویم

از گریه عرش،آسمان دریا شد / یک قطره چکید و مثل عاشورا شد
با شال عزا مرد غریبی می گفت: / ایام عزای مادرم زهرا شد

فاطميه آمد و آن همدم و مونس كجاست * شمع مي پرسد زپروانه گل نرگس كجاست / درعزاي مادرت يا بن الحسن يكدم بيا * تا نپرسند اين جماعت باني مجلس كجاست...

کشته شد محسن آنان که تماشا کردنند
سند تیر زدن به علي اصغر كربلا امضاء کردنند

منم زینب که بی دلدار مانده ام
به قلبم خون به چشمم خار مانده است
نگاهم خیره میماند همیشه
به آن خونی که به دیوار مانده است

حضرت زهرا (س) فرمود: خدایا مرا فارغ کن که تمام توجه ام به آن باشد که برای آن خلق شده ام.

ای تو مهراب فاطمه / اسوه ی حجاب فاطمه
یاس پرپر علی بمان / سایه سر علی بمان
قوت دل علی نرو / از مقابل علی نرو . . .

یا علی خرابم از غمت / سوختم کبابم از غمت
زخم کهنه را نمک زدند / همسر تو را کتک زدند . . .

گُل بوته باغ مصطفی زهرا بود آلاله داغ مرتضی زهرا بود
خورشیدِ بلندْ در شبستان وجود سرچشمه رحمت خدا زهرا بود